Τα «Αστικά δύστυχα»είναι μια συλλογή ποιημάτων.
Έχουν τις ρίζες τους στην επαρχία, στα οικογενειακά-κυριακάτικα τραπέζια και εκτείνονται μέχρι την καρδιά του αστικού ιστού.
Εξετάζουν τις παθογένειες της ελληνικής οικογένειας και τις ανοικτές διαφορές της Ιστορίας. Συνομιλούν με την προσωπική απώλεια και τη συλλογική μελαγχολία, αυτοσαρκάζονται δυνατά, παίζουν με τη γλώσσα (όπως φαίνεται και από τον τίτλο τους άλλωστε). Ενίοτε αναφλέγονται από πόθο, αλλά δεν παύουν ποτέ να κοιτούν προς το μέλλον.
Eίναι ένας καθρέπτης που μέσα του θα αντικρίσετε και τον εαυτό σας.